Nemo quaeso miretur, si post exsudatos labores itinerum longos
congestosque adfatim commeatus fiducia vestri ductante barbaricos pagos
adventans velut mutato repente consilio ad placidiora deverti. Ut enim
quisque sibi plurimum confidit et ut quisque maxime virtute et sapientia
sic munitus est, ut nullo egeat suaque omnia in se ipso posita iudicet,
ita in amicitiis expetendis colendisque maxime excellit. Quid enim?
Africanus indigens mei? Minime hercule! ac ne ego quidem illius; sed ego
admiratione quadam virtutis eius, ille vicissim opinione fortasse non
nulla, quam de meis moribus habebat, me dilexit; auxit benevolentiam
consuetudo. Sed quamquam utilitates multae et magnae consecutae sunt, non
sunt tamen ab earum spe causae diligendi profectae.
